شاید چندان عجیب نباشد که سیدالشهداء وصیتنامه خود را خطاب به برادرشان محمد حنفیه بنگارند؛ چراکه ایشان (محمدبن حنفیه) به سبب خللی که در دستشان بنابه روایاتی ـ یا پایشان بنا بر برخی روایات دیگر ـ در جنگ صفین و در همرزمی با پدر بزرگوارشان ایجاد شده بود، نتوانست برادر بزرگتر خود را در قیامش علیه امر به منکر و نهی از معروفی که دربار سفیانی به راه انداخته بود، یاری کند. به همین سبب باید فلسفه مهم قیام در تاریخ جاودانه و ماندگار میشد تا دغلبازان و دروغگویانی چون پسر زبیر یا دینستیزی چون یزید در آن تشکیک ایجاد نمیکرد و آن را با انواع تحریفات درنمیآمیخت. به هر حال محمد حنفیه مطمئنترین کس میتوانست باشد تا دستخط مبارک امام(ع) را به دست تکتک اعضای بزرگوار خاندان رسالت و امامت، آنهم دستنخورده برساند و از دستدرازی دستکجان ستیزهجو با اهلبیت(ع) در امان بداردش. بر ماست تا کلمهکلمه و جملهبهجمله کلام نورانی اباعبدالله(ع) را از بر کنیم و برای همیشه به همه عالم با صدایی رسا اعلام کنیم که مولای شهید ما برای احیای امربه معروف و نهی از منکر به قتلگاه کربلا پای نهاد.
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید ...] هفت سین...
برچسب : نویسنده : سجاد بازدید : 934