نظام پزشکی ; کرده ها و نکرده ها ; کوهی تکیه گاه یا کوهی سد راه؟

 این گفتار در پی دریافت و انتقال نظرات شما در باره نظام پزشکی است بنابراین به صورت متن باز ارائه شده و مرتبا نظرات ارسالی شما به آن اضافه میگردد:

در مورد آنچه که نظام پزشکی در راستای نقش یک اداره و سازمان  کارهای روزمره ای نظیر رسیدگی به شکایات و صدور پروانه ها ,دریافت حق عضویت وموارد اینچنینی انجام می دهد , اگرچه کارهای قابل تقدیری و زیادی به عمل آمده ولی در نهایت آنچه از یک نهاد صنفی انتظار میرود بسیار فراتر است. 

 مهمترین موارد :ایجاد انسجام گروهی , اتخاذ تصمیمات سریع و سرنوشت ساز در مواقع حساس و بوجود آوردن تمهیدات لازم برای مشارکت بیشتر در سرنوشت صنفی از سوی همکاران پزشک , بجای گله از عدم مشارکت پزشکان , مداخله فعال در قراردادهای خرید خدمت و استخدامی گروههای پزشکی برای جلوگیری از انعقاد قراردادهای یک طرفه , معرفی فرصت های شغلی متنوع حتی در امور غیر پزشکی برای پیشگیری از تن دادن پزشکان به هر بیگاری میباشد که عملکرد سازمان در این زمینه ها بسیار قابل نقد به نظر میرسد.... 

۹۱/۱۱/۲۱ - همواره شنیده ایم که مشارکت پزشکان در انتخابات کم است اما همه نقائص مذکور فوق و بسیاری دلایل دیگر در مشارکت کم پزشکان موثر است اما چرا آسان سازی شرکت در انتخابات در دستور کار قرار نمی گیرد؟ مثلا الکترونیکی کردن انتخابات میتواند راهکار خوبی باشد چیزی که در انتخابات گذشته مجلس نیز در بعضی شهرها انجام شد و موفق هم بود حتی اجباری کردن شرکت در انتخابات راه حل پیشنهادی برخی است اگر عضویت و پرداخت حق عضویت اجباری است رای دادن اجباری هم میتوان پیشنهاد داد اما به نظر میرسد برخی بر خلاف ادعا علاقه ای هم به حضور گسترده پزشکان ندارند. چون از انتخاب شدن مجدد خود اطمینان ندارند.

۹۱/۱۱/۲۱-برای شناختن سازمان نظام پزشکی بایستی دو چیز را تحلیل کرد الف:ساختار سازمان و ماهیت ان  ب:سمت وسوی این نهاد.در تحلیل ساختاری ان ما به سازمانی دوگانه میرسیم (هیبرید)هم ساختاری برامده با انتخابات از پائین  و هم سازمانی که راس هرم ان با نگرشی دولت مدار انتخاب میشود هم مدافع بخش خصوصی وهم مدارا کننده با خواست های دولت(همدوش با دولت و گاه منتقد دولت) شرح وظایف و حدود اختیارات سازمان در حدی بوده که نقش تاثیر گذاری در روند بهداشت و درمان ونظام سلامت کشوری نداشته(نه در سیاست گذاری نه در اجرا و نه در نظارت)و عملا سازمانی بوروکراتیک است تا سازمانی پویا و فعال و عهده دار شدن بعضی وظایف حاکمیتی مثل وجود هییت های انتظامی به دلیل ماهییت تخصصی محتوایی ان و نیز جلوگیری از تنشهای احتمالی به این سازمان واگذار گردیده است که نقطه قوتی برای سازمان است .اما سمت و سوی سازمان اگر چه دو سوم اعضای ان را پزشکان عمومی و پنجاه در صد از بقیه اعضای پزشک ان را تخصصهای  داخلی اطفال اعصاب داخلی و اعصاب وروان تشکیل میدهند ولی سمت و سوی ان سمت وسوی معدود پزشکان جراح صاحب سهام و بیمارستان داری است که به دلایل منافع سهام خود و منافع بیمارستان خود و یا منافع بیمارستانی که سهام دار ان هستند همواره به تلاشی دست زده اند که سازمان نظام پزشکی را در مسیر دفاع از خود به هر قیمت حفظ کنند (ورود به هییت مدیره نظام پزشکی و اعمال اتوریته در ان/ورود به هییت های انتظامی/انتحاب نماینده ای در سازمان مالیاتی که منافع انان حفظ شود/)و اینچنین است که سازمان مدافع کلان سهامداران پزشک بوده و نمایندگی همه پزشکان درون ان را ندارد و به همین دلیل است که بسیاری از اعضای این سازمان کاری به کار این نهاد نداشته و این سازمان هم جز گرفتن حق عضویت کاری به کار پزشکان عضو خود ندارد.برای رسیدن به سازمانی صنفی و فعال و پویا هم باید ساختار قانونی و هم حدود اختیارات ان تغییر کند و هم سمت و سوی ان عدالت محور گردد و سمت وسوی ان سمت وسوی خواسته های قاطبه پزشکان عضو قرار گیرد.با تشکر.متین 

۹۱/۱۱/۲۳ -البته نکته ای که باید به آن توجه کرد اینست که شاید برایند عملکرد نظام پزشکی حضور بیشتر جراحان و نمایندگان بیمارستانهای خصوصی را نشان دهد ولی شاید این مسئله ناشی از جسارت سرشتی این همکاران و نیز جسارت بیشتر ناشی از اقتضائ شغلی (جراحی)باشد وباعث گردیده در مقایسه با سایر تخصصها و پزشکان عمومی فعالتر باشند و نسبت به مسائل روزمره حساستر بوده و عکس العمل شدیتری نشان دهند در مقایسه با سایر گروههای پزشکی که روحیه گوشه گیری داشته و با عرض معذرت از دوستان محافظه کار تر میباشند.نکته دیگر مبالغه در موضوع بیمارستانهای خصوصی توسط برخی از مدیران وزارت بهداشت است که میخواهند نقص عملکرد خود را در سایه آن قرار دهند و ضمنا زیرکانه تلقین تفرقه بین پزشکان بنمایند و با تمسک به آن علت درآمد کم تر پزشکان عمومی و سایر متخصصین و وضع نابسامان سلامت را ناشی از آن بدانند و این موضوع حتما باید مورد مداقه جدی قرار گیرد و خانواده پزشکان خودش را به این اختلافات داخلی مشغول نکنند و همه سعی در بسامان رساندن این وضع بتمایند.  

۹۱/۱۱/۲۵-شاخص مهمی که میتواند چگونگی عملکرد مجموعه نظام پزشکی را آشکار کند اینست که ببینیم تاکنون نظام پزشکی کوهی بوده به عنوان تکیه گاه صنف یا کوهی بوده سد راه صنف ؟در بارزترین و نزدیکترین موضوع مبتلابه پزشکان که طرح ۰۲ پزشک خانواده هست تا چه حد نظام پزشکی موفق بوده و آیا اصلا عملکردی داشته که قابل نقد باشد.بجز یکی دو نامه و یک جلسه دیر هنگام کشوری که البته آنهم به دلیل خالی نماندن عریضه بوده تا چه حد جدی و فعالانه در مراحل تدوین و اجرا مداخله نموده و اگر کرده آیا موثر بوده و تا جه حد این نامه ها پیگیری جدی شده؟ پزشکان عمومی حاضر در نظام پزشکی آیا بدرستی مسائل را دنبال کرده اند یا خود در ایجاد رخوت در بین پزشکان عمومی نقش داشته اند ؟ آیا هر زمان که پزشکان خواسته اند خود دست بکار شوند واراده جمعی را متجلی سازند مداخله مثبت کرده اند یا بدلیل نظرات و احیانا منافع فردی از هر راهی که گاه غیر قابل توجیه هم بوده وارد شده اند تا از آن جلوگیری کنند؟البته این همه به معنای اهمیت نداشتن نظام پزشکی به ذات نیست بلکه به فعلیت رسیدن یا نرسیدن قابلیت های آن هدف است.